Në jetën e përditshme, të gjithë e kemi gjetur veten duke shtyrë detyra të rëndësishme që duhen bërë. Në fakt, është natyra njerëzore që të zvarritet. Ajo që duhet të shqyrtojmë dhe të përqendrohemi këtu është se për sa kohë do ta shtyjmë punën që duhet të bëjmë dhe sa ndikon kjo shtyrje në jetën tonë?
Zvarritje do të thotë të vonosh kryerjen e çdo pune që duhet bërë, duke e shtyrë në një kohë tjetër, duke e lënë në një kohë të mëvonshme. Kur shtyjmë një punë ose një detyrë që duhet të bëjmë, ne në fakt kalojmë nëpër një sërë fazash:
Ne vendosim ta bëjmë atë.
Ne e vonojmë kryerjen e saj në mënyrë të panevojshme.
Në fakt, ne i dimë dëmet e vonesës, ose e dimë shumë mirë se nuk ka dobi.
Fajësojmë veten për vonimin e punës, ose mbrohemi duke mbajtur mendjen tonë. nga puna që do të bëjmë.
Megjithatë, duke e shtyrë veten në minutën e fundit, ne e përfundojmë punën ose me kohë ose vonë. Ose nuk mund ta përfundojmë kurrë dhe nuk ndihemi rehat.
Ne e sigurojmë veten dhe besojmë vërtet se një vonesë e tillë nuk do të ndodhë më.
Ne do të jemi në gjendje të përfundojmë detyrën e re që nuk ka ardhur shumë kohë më parë. ne vonojmë përsëri.
Jo të gjitha vonesat ndjekin një rrugë të ngjashme. Disa detyra mund të vonohen për hir të kryerjes së tyre më mirë; Këto mund të konsiderohen normale. Megjithatë, vonesat e qëllimshme që përmenda më sipër kanë një anë që i bën njerëzit të mos ndihen rehat. Shkakton disa probleme në botën e brendshme të personit dhe e bën personin të ndihet “i mundur”. Në vend që ta korrigjojë këtë gabim, personi shpesh vazhdon ta bëjë këtë gabim dhe ndodh një rreth vicioz.
Për të kapërcyer këtë problem, fillimisht përballuni me këtë realitet, pranoni të përballeni me vështirësitë që do të përjetohen në procesi i tejkalimit të tij, dhe duan të rimendojnë çështjen dhe të ndërmarrin veprime. Zgjidhja më efektive është që fillimisht të bëni punën që tentoni ta vononi.
Përcaktoni qëllimet tuaja sepse qëllimet tuaja janë reflektim i asaj që dëshironi të arrini. Për të përmirësuar veten, duhet të vendosni disa objektiva dhe të ecni drejt tyre, por mënyra se si i përcaktoni qëllimet tuaja është po aq e rëndësishme. Ato duhet të jenë të përshtatshme për detyrën që po ndërmerrni dhe të jenë realiste. Ju duhet të rrisni kompetencën tuaj personale dhe të përpiqeni t'i arrini ato. Përpjekjet që bëni gjatë punës duhet të jenë të matshme.
Është e nevojshme të ndërmerrni veprime menjëherë në vend që të mendoni për një detyrë. Është e rëndësishme t'u përgjigjeni këtyre pyetjeve kur ndërmerrni veprime.
Ku jam sot?
Ku po shkoj?
/li>
Çfarë duhet të bëj për të arritur atje?
Çfarë opsionesh kam?
Kur u përgjigjemi këtyre pyetjeve, dëshira jonë për sukses duhet të jetë në nivelin më të lartë. Mund të mendojmë për përfitimin e vërtetë që do të marrim në fund të punës që bëjmë, ose mund të mendojmë se telashet që do të përjetoni do të zhduken.
-
Më është më e lehtë ta bëj kur kam vështirësi. Kjo është arsyeja pse derisa të jem vërtet i vështirë. Do ta shtyj, pastaj do ta bëj më të lehtë.
-
Mund të duket më e lehtë ta bësh atë kur je i detyruar, por do të zbulosh se është më e vështirë ta bësh atë në ato kushte. Sepse do të detyroheni ta përfundoni, nuk do të jeni në gjendje të mblidhni mjetet që do t'ju ndihmojnë të bëni një punë të mirë, nuk do të keni kohë të mjaftueshme për të vazhduar përsëri punën dhe do ta kaloni atë.
-
-
Nuk di ta bëj mirë punën. Do të pres derisa të di ta bëj mirë.
-
Nëse nuk dini ta bëni mirë punën, nuk keni arsye të prisni. Ju duhet të filloni menjëherë për të gjetur se si mund ta bëni mirë, do të mësoni më mirë duke filluar.
-
-
Unë nuk e bëj këtë. Nuk e di nëse do ta bëj apo jo, sepse vërtet nuk dua ta bëj.
-
Sa më pak të doni një punë që duhet të bëni, aq më shpejt duhet të filloni në mënyrë që të mund ta hiqni qafe atë sa më shpejt të jetë e mundur. Nëse nuk e bëni, puna do të bëhet gjithnjë e më e madhe në sytë tuaj dhe do të bëhet fare e pamundur për ta bërë.
-
-
Vonesa e kësaj pune nuk është fundi i botës, edhe nëse e vonoj, do të jetë një punë e madhe, asgjë nuk ndodh.
-
Po, nuk është në të vërtetë fundi i botës, por kjo nuk do të thotë se nuk do të jetë një punë e madhe nëse e vononi. Vetëm për shkak se çdo detyrë nuk është e rëndësishme mbi të gjitha, nuk do të thotë se nuk është aspak e rëndësishme. Ndoshta nuk është një punë shumë e rëndësishme, por është një punë. Ju nuk e bëni atë sepse është më e rëndësishme se çdo gjë tjetër, ju e bëni atë sipas rëndësisë dhe vlerës së saj.
-
-
E bëra një herë në minutën e fundit dhe kjo funksionoi, pse nuk duhet ta bëj në të njëjtën mënyrë? -
Pra, a funksionoi vërtet, apo funksionoi vërtet? shpëton situatën? Pra, edhe nëse kjo metodë funksionon mjaft mirë, a nuk do të kishit rezultate më të mira nëse nuk do të vononit? Pra, edhe nëse kjo metodë funksionon, a ia vlen telashi, vështirësia ose tensioni që përjetoni për shkak të vonesës së saj?
-
Siç shihet më sipër? , arsyeja e shtyrjes Mund të ketë shumë arsye, por asnjë nga këto arsye nuk do të ketë kuptim. Kur lind një situatë zvarritjeje, ju mund të mendoni se jeni komandanti juaj duke rregulluar veprimet tuaja. Progresi sigurisht që do të jetë gradual. Kini parasysh se do të ketë një përmirësim dhjetë për qind në gjashtë muajt e ardhshëm dhe dhjetë për qind të tjerë në gjashtë muajt e ardhshëm, dhe se do të rritet gradualisht.
Një orar shtyrjeje do të jetë gjithashtu shumë i dobishëm për ju. Për shembull:
-
Përshkruani detyrën që po shtynit
-
Si u ndjetë kur filluat ta shtynit për herë të parë?
-
Çfarë po mendonit në fazën e parë kur filluat të zvarritet:
-
Çfarë po i thoshit vetes ndërsa vononit detyrën në fjalë)
-
Cili ishte rezultati? ?
Ju uroj të gjithëve ditë të mirëplanifikuara dhe të programuara të mbushura me punë që përfundoni në kohë.
Lexo: 0
