Nxjerrja e dhëmbëve është një nga trajtimet që pacientët e kanë më të vështirë ta pranojnë psikologjikisht. Vonesa apo neglizhimi i trajtimit shkakton edhe përparimin e kariesit në dhëmb dhe tkurrjen e pjesës së dhëmbit në gojë. Dhëmbët që janë prishur plotësisht me kalimin e kohës dhe kanë mbetur vetëm si rrënjë, ose dhëmbët që thyhen gjatë nxjerrjes dhe disa nga rrënjët e tyre mbeten në kockë, përgjithësisht shihen si nxjerrje të vështira dhe i referohen kirurgut maksilofacial. Në pacientët, rrënja e dhëmbit të cilëve është thyer gjatë nxjerrjes, nëse aplikohet në të njëjtën ditë pa lënë kohë për mbylljen e indeve të buta, mund të ketë mundësi për të hyrë në rrënjë përmes folesë. Në një rast të tillë, rrënja mund të hiqet pa pasur nevojë për një prerje shtesë. Megjithatë, nëse gingiva është e mbyllur ose dhëmbët që janë prishur me kalimin e viteve dhe kanë rënë nën nivelin e gingivës, në përgjithësi planifikohet nxjerrja kirurgjikale. Me filmin me rreze X të marrë nga pacienti, shqyrtohet në detaje zona e nxjerrjes dhe vendndodhja, pozicioni dhe forma e rrënjës që ka mbetur në këtë zonë. Zona më pas mpihet në nivel lokal. Gjatë procedurës, pacienti ndjen se zona po punohet, ndjen presion dhe nuk ndjen dhimbje. Në këto zona bëhet një prerje e thjeshtë në gingivë, hiqet kocka dhe tentohet të arrihet rrënja e mbetur. Pas nxjerrjes, ka qepje në gojë, mund të shfaqen ënjtje, mavijosje dhe kufizim në hapjen e gojës. Këto simptoma zhduken për rreth një javë dhe qepjet hiqen në fund të javës së parë. Pacienti duhet t'i kushtojë vëmendje ngrënies dhe pijes në ditët e para dhe duhet të kujdeset për zonën e plagës. Tek duhanpirësit, ndalimi i pirjes së duhanit për një periudhë të caktuar kohore pas nxjerrjes do të jetë kritike për shërimin e plagëve. Procesi i shërimit në zonën e ekstraktimit nuk tregon ndonjë ndryshim në nxjerrjen normale dhe atë kirurgjikale. Indet e buta mbyllen për rreth një javë dhe duhen rreth tre muaj që të ndodhë mbushja e kockave.
Lexo: 0
