Po sikur stresi kronik që përjetoni të ketë mpirë sistemin tuaj nervor parasimpatik? Ndërsa nxjerrni frymën, zemra juaj nuk do të ngadalësohet dhe koha midis rrahjeve të zemrës nuk do të zgjatet, që do të thotë se HRV do të jetë e ulët. Monitorët e saktë përdoren për të matur këto intervale midis shkrepjeve. HRV i lartë, pra intervale të shkurtra gjatë frymëmarrjes dhe intervale të gjata gjatë nxjerrjes, tregon se keni një sistem të fortë parasimpatik që e balancon atë në përgjigje të sistemit tuaj simpatik dhe kjo është një gjë shumë e mirë. Në vend të kësaj, nëse HRV është i ulët, domethënë ka pak ndryshueshmëri, kjo tregon një sistem parasimpatik që ka vështirësi në shtypjen e frenave. Në gjendje stresi, ankthi, depresioni ose zemërimi, ndryshueshmëria natyrore e ritmit të zemrës dobësohet dhe bëhet e parregullt ose kaotike. Kjo ndryshueshmëri rritet dhe bëhet e qëndrueshme në gjendjet e mirëqenies, dhembshurisë, mirënjohjes ose kur vëmendja përqendrohet në frymëmarrje. Siç thamë më lart, sistemi simpatik është aktiv gjatë frymëmarrjes, dhe sistemi parasimpatik është aktiv kur merr frymë jashtë. Për këtë arsye, në shumë lloje të meditimit, koha e frymëmarrjes mbahet më e gjatë se koha e thithjes. Kur e përqendrojmë vëmendjen tonë në frymëmarrjen tonë dhe ndonjëherë duke e mbajtur kohën tonë të nxjerrjes më gjatë gjatë këtij fokusi, ne ushtrojmë sistemin tonë parasimpatik.
Uluni rehat me shpinën drejt. Ky pozicion i jep liri të plotë lëvizjes rrjedhës së ajrit, e cila kalon nga vrimat e hundës në fyt, më pas në bronke dhe në fund në fund të mushkërive përpara se të kthehet. Filloni relaksimin duke marrë ngadalë dy frymë thellë me vëmendje intensive. Një ndjenjë relaksi, lehtësie dhe mirëqenieje do të vendoset në gjoks dhe shpatulla. Ndërsa e përsëritni këtë ushtrim, do të mësoni të lejoni që frymëmarrja juaj të udhëhiqet nga vëmendja juaj. Është shumë e rëndësishme që vëmendja juaj të shoqërojë çdo thithje dhe largimin e ngadaltë e të këndshëm të nxjerrjes së gjatë nga trupi. Derisa nuk mbeti gjë tjetër veçse një frymëmarrje e hollë, mezi e perceptueshme. Pastaj ka një pauzë. Në këtë pauzë mësoni të zhyteni thellë e më thellë. Ju shpesh ndjeni kontaktin më intim me trupin tuaj kur qëndroni atje për një kohë të shkurtër. Më pas, në fund të pauzës, vëreni një shkëndijë të vogël që shkëlqen vetë, duke filluar një cikël të ri frymëmarrjeje. Sigurisht, pas një periudhe të caktuar kohore, mendja jonë largohet nga frymëmarrja dhe kthehet drejt botës së jashtme: shtëpisë. borxhi, provimi, shqetësimet e së shkuarës dhe detyrimet e së ardhmes... Thelbi i kësaj terapie është të largoni mënjanë të gjitha mendimet që ju vijnë në mendje në atë moment dhe të përqendroheni te personi që ka vërtet nevojë për ju, pra veten tuaj, d.m.th. frymëmarrja juaj E vetmja gjë që do të sjellë paqe është të drejtoni vëmendjen tuaj tek fryma e gjatë dhe pauza që pason. Është e mundur të zbutni funksionet tuaja jetësore duke u qetësuar dhe duke dëgjuar frymëmarrjen tuaj për 10 minuta dy herë në ditë.
Lexo: 0
