Si bëhen testet neuropsikologjike?

Neuropsikologjia është një fushë që është në emëruesin e përbashkët të disiplinave të neurologjisë dhe psikologjisë dhe që heton marrëdhënien tru-sjellje në kuptimin më të përgjithshëm. Mënyra më e njohur për të studiuar marrëdhënien tru-sjellje është vlerësimi neuropsikologjik.

Cilat janë objektivat e vlerësimit neuropsikologjik?

Diagnoza diferenciale,

Bateritë e testit bazë përdoren përgjithësisht në vlerësimet neuropsikologjike.

Bateritë bazë mbulojnë të gjitha funksionet njohëse.

Ku përdoren testet neuropsikologjike?

Testet neuropsikologjike përdoren më së shpeshti për diagnozën e saktë dhe vlerësimin e standardizuar funksional të pacientit. Mund të përmbajë një ose më shumë nga objektivat. Për shembull, është e mundur të informohen autoritetet ligjore duke ekzaminuar pacientin si nga pikëpamja diagnostike ashtu edhe funksionale. Vlerësimi në këtë situatë mund të përfshijë mbledhjen e informacionit për diagnozën diferenciale, kujdesin ndaj pacientit dhe planifikimin e jetës, dhe çështjet ligjore.

Nga ana tjetër, thuhet se pothuajse më shumë se gjysma e të gjitha vlerësimeve neuropsikologjike janë diagnostike. Mund të kërkohet një vlerësim diagnostik për të zbuluar nëse ankesa e pacientit për harresën është për shkak të një procesi degjenerativ (demencë apo jo?).

Psikologu që do të kryejë vlerësimin duhet të krijojë supozime të caktuara për t'i arritur këto synimet.

Cilat janë supozimet e përgjithshme që priten të vendosen në vlerësimin neuropsikologjik?

Vlerësimi neuropsikologjik, Megjithëse duket si një procedurë e standardizuar, është një aplikim i personalizuar. Mund të ketë pyetje të tjera për t'u shtuar këtyre supozimeve ose pyetjeve, pasi ato janë personale. Nga ana tjetër, në disa raste, vlerësimi neuropsikologjik mund të mos jetë i mundur. Për shembull, në rastet e zhvillimit të papritur (si trauma ose paraliza), si rregull i përgjithshëm, nuk bëhet asnjë vlerësim. Në raste të tilla, vlerësimi mund të mos japë një rezultat të shëndetshëm, pasi gjendja e pacientit mund të ndryshojë shumë shpejt dhe/ose pacienti mund të lodhet shpejt.

Në raste të tilla, mund të jetë e përshtatshme të bëhet një vlerësim i shkurtër i aftësisë së pacientit për të vlerësuar gjendjen e tij të përgjithshme dhe të kuptuarit (si p.sh. nëse ai është në gjendje të ndjekë udhëzimet). Më pas, në periudhën pas ngjarjes (6-12 javë më vonë), mund të bëhet një vlerësim gjithëpërfshirës për të kërkuar një përgjigje në pyetjen nëse pacienti do të kthehet në gjendjen e tij të mëparshme apo për të ditur se si është zhvilluar procesi.

Lexo: 3

yodax