Përfshirja e familjes parandalon që fëmija të shtyhet në krim

Rektori i Universitetit Uskudar, psikiatri Prof. theksoi se faktori familjar dhe edukimi familjar janë të rëndësishëm për ta shtyrë fëmijën drejt krimit. Dr. Nevzat Tarhan tha: “Në familjet që kujdesen për fëmijët e tyre, rreziku që fëmija të shtyhet në krim apo të keqtrajtohet zvogëlohet. Kontrolli prindëror mbi fëmijën vepron si një pengesë për përdorimin e substancave. “Kur shikojmë grupet e rrezikut të varësisë, shohim se rreziku përfshin fëmijët me lidhje të dobëta familjare”, tha ai.Numri i fëmijëve është rritur me 10% krahasuar me një vit më parë dhe ka arritur në 333 mijë e 435. Duke vlerësuar situatën, Rektori i Universitetit Üsküdar, Psikiatri Prof. Dr. Nevzat Tarhan vuri në dukje rëndësinë e edukimit familjar.

Prof tha: "Nuk ka fëmijë fajtor, ka fëmijë të shtyrë në krim." Dr. Nevzat Tarhan tha se fëmijët nuk duhet të etiketohen apo stigmatizohen kurrë nëse kryejnë një krim dhe tha se fëmijët tashmë kanë tendencë të etiketojnë veten. Prof. Dr. Tarhan theksoi se përndryshe situata do të ndikonte negativisht në zhvillimin shpirtëror dhe fizik të fëmijëve.

Fëmija nuk mund të mbahet përgjegjës

Prof. Dr. Nevzat Tarhan theksoi se fëmijët që janë të pambrojtur nga natyra janë të shtyrë në krim. Duke theksuar se mbrojtja e fëmijës i jepet nënës dhe babait në konventën për të drejtat e fëmijëve, Tarhan kujtoi se përgjegjësia kryesore për fëmijën është nëna dhe babai, duke theksuar se fëmijët ndonjëherë kryejnë krime si pasojë e neglizhencës së prindërve të tyre. Tarhan tha se në këto raste fëmijët nuk mbajnë përgjegjësi penale. Për këtë arsye, Tarhan tha: “Në vend që ta quajmë fëmijën kriminel, është më e saktë të përdoret koncepti i një fëmije të shtyrë në krim”. Tarhan tha se kjo situatë shkaktoi një efekt traumatik tek fëmija. Prof. dr. Nevzat Tarhan tha: “Ashtu si një plagë plumbi nuk shërohet plotësisht në trup dhe lë një mbresë, neglizhenca seksuale dhe abuzimi i përjetuar nga fëmija ka të njëjtin efekt. Krijon një efekt traumatik. Kur e shikon, abuzimin në këtë drejtim e bën zakonisht i afërmi i shkallës së parë. Fëmija e percepton këtë si një shfaqje dashurie. Kjo është gjakderdhje në shoqëri plagë momenti. Këtu prindërit kanë detyra të rëndësishme sa i përket edukimit. Prindërit duhet të jenë në gjendje të ofrojnë edukimin e nevojshëm për fëmijët e tyre. "Qëndrimi i gabuar i prindërve mund ta çojë fëmijën drejt abuzimit," tha ai.

Rreziku i përdorimit të substancave tek fëmija i prindërve përkatës është i ulët duke theksuar se do të pengojë përdorimin e saj, Prof. Dr. Nevzat Tarhan tha se kur shikonin grupet e rrezikut të varësisë, ata panë se rreziku përfshinte fëmijët me lidhje të dobëta familjare. Tarhan vuri në dukje se rreziku është më i vogël për fëmijët e prindërve që kujdesen për fëmijët e tyre. Tarhan vuri në dukje gjithashtu rëndësinë e vlerave familjare dhe kujtoi se është e rëndësishme që fëmijët të kenë qëllime për të cilat të përpiqen për t'i mbrojtur ata nga kurthet e kënaqësisë.
 

Roli i nënës është i rëndësishëm në moshën 0-6 vjeç

Duke vënë në dukje se mosha 0-3 vjeç është shumë e rëndësishme në zhvillimin e fëmijës, Prof. Dr. Nevzat Tarhan tha se asgjë nuk mund ta zëvendësojë një nënë në këtë moshë.

Prof.Dr. Nevzat Tarhan tha: “Asgjë nuk e zëvendëson një nënë të moshës 0-3 vjeç. Një marrëdhënie e qëndrueshme dhe e sigurt me nënën është shumë e rëndësishme në zhvillimin shpirtëror dhe fizik të fëmijës. Njohuritë bazë të fëmijës për jetën janë dashuria, vlerat, lidhja e sigurt, vetë-shprehja etj. Mësohet në moshën 0-6 vjeç. Me fjalë të tjera, mësohet nga nëna ose personi që e zëvendëson atë. Kujdesi i duhur për fëmijën mund të mos jetë i mjaftueshëm. Për shembull, megjithëse fëmijët kujdesen mirë në shtëpitë e të moshuarve, vërehet se ata kanë probleme të pasigurt atashimi. Këta fëmijë mund të përjetojnë vdekje të papritura.”

 

Lexo: 0

yodax