Ne jemi të martuar prej 22 vitesh dhe që nga dita që u martuam, gjithmonë kemi pasur probleme, fillimisht me familjen, pastaj me punën, pastaj me problemet financiare. Ndonjëherë ne mërziteshim dhe nuk flisnim për javë të tëra. Herën e fundit që kemi pasur një grindje të madhe ishte 12 vjet më parë dhe unë dola nga dhoma e gjumit. As gruaja ime dhe unë nuk e kemi bërë kurrë hapin e parë. Fillimisht prita që të kërkonte falje, pastaj i kërkova të më bindte. Por as ai nuk më kërkoi falje dhe as unë nuk ia fala.
Vendosëm që ta bënim këtë martesë për vajzën time, në fillim ndamë shtretërit, më pas llogaritë dhe më pas mjedisin tonë shoqëror. Ne po përpiqeshim të mos e bënim atë të ndiente rreth vajzës sonë, por mendoj se nuk patëm sukses. Thamë se do të divorcoheshim kur ai të shkonte në universitet, por këtë herë nuk mund të merreshim vesh se kush do të dilte nga shtëpia. Ne nuk kemi folur në shtëpi për 2 vitet e fundit. Nëse vajza ime vjen me pushime, ne kemi diçka të përbashkët, por përveç kësaj, ne të dy jetojmë jetë të ndara.
Një miku im më pyeti pse nuk shkuat te një terapist martese dhe na rekomandoi. A mendoni se mund t'i bashkojmë gjërat pas gjithë këtyre ngjarjeve? Apo duhet të divorcohemi?
Si në këtë shembull, shpesh shohim që çiftet që kanë probleme nuk komunikojnë nëse nuk është e nevojshme, por ngaqë kanë frikë të jetojnë vetëm, ata e mbajnë jetën duke e parë njëri-tjetrin si një shkop ecjeje. Çiftet e përshkruajnë veten si 'ne jemi si dy hotelierë që jetojnë në të njëjtën shtëpi'.
Pra, çfarë po ndodh që çiftet arrijnë të qëndrojnë kaq larg njëri-tjetrit? Çfarë e zvogëlon komunikimin e tyre?
Sa herë që flasin, ata zemërohen, shajnë dhe përdorin dhunë verbale ose fizike si rezultat i debateve të dhunshme, kështu që pas një kohe ata shmangin komunikimin dhe pushojnë së foluri më Sa herë që flasin, përfundojnë me një zë, presin të gjejnë një rrugë të mesme dhe të bëjnë kompromis. Njëra palë mendon se sado të flasin nuk mund të kuptohen, ndaj nuk duhet të lodhen më tej. (Megjithatë, për t'u pajtuar, ata duhet së pari të kuptojnë njëri-tjetrin përmes mjeteve të shëndetshme të komunikimit, të kuptohen dhe të arrijnë të ndajnë ndjenjat dhe mendimet e tyre) Meqenëse bashkëshortët mendojnë se e njohin njëri-tjetrin shumë mirë, ata përpiquni të lexoni atë që kanë në mendjen e tyre sepse nxjerrin konkluzione nga një shprehje e vogël e fytyrës ose një shikim.Kjo krijon bindjen se nuk ka nevojë për të folur dhe ndërpret komunikimin. Në vend që të shprehin ndjenjat dhe mendimet e tyre me MUA GJUHËN, ata bëjnë kritika akuzuese dhe shkatërruese me GJUHËN TY dhe fokusohen në aspektet negative të njëri-tjetrit. Ata bëjnë akuza të tilla si "Ti je gjithmonë kaq egoist dhe dukesh i drejtë. si nëna jote" sikur po përjetojnë të njëjtat probleme. Sidomos nëse njëri nga çiftet është mjeshtër në hapjen e Fletoreve të Vjetër, ata e lidhin çdo temë diskutimi me një ngjarje të kaluar dhe diskutimi merr një dimension të pafund ZHVILLIMI I GJËRAVE është një nga gabimet që ndërpresin komunikimin dhe çojnë në pazgjidhjen e problemit. Pa marrë parasysh se çfarë bën njëri prej çifteve, ata vazhdojnë të mbeten të pazgjidhur, duke thënë: “Nuk ka kuptim tani e tutje, duhet ta kishit bërë më parë.” Në vend që ta bëni këtë, kjo i bën ata të mos flasin fare. Natyrisht, do të qëndrojë larg edhe nga TEN, e cila është jashtë syve dhe jashtë mendjes. Lexo: 0
