Siç tha Pestalozzi, "edukimi i një fëmije është si edukimi i një luleje". Një punë që kërkon vëmendje, kujdes dhe aftësi nuk bazohet vetëm në rregulla dhe metoda, nuk mund të mësohet në libra, kërkon përkushtim. Mendoni për mua, të rriturit, një lule, së pari ju gërmoni tokën dhe mbillni farat. Duhet të sigurohen kushte të përshtatshme që ajo të lulëzojë. Nëse e ujitni dhe e plehëroni me kohë, do të lulëzojë. Një lule do të thahet nëse preket shumë ose nëse lihet në një cep dhe harrohet. Unë jam si një lule, dua gjithçka kur errësohet.
Kur nuk mundëm të ndanim një lodër me vëllain tim dhe filluam të ziheshim, erdhe ti, nëna ime e bukur, babai im i bukur, që donte më mëso gjithçka, por ndonjëherë ishte e pamjaftueshme në praktikë. Ja ku je kur te vije ai moment fytyra jote eshte e zeze si fundi i tenxheres qe me tregove para ca dite kur u inatos dhe u ankove kur harrove ushqimin ne sobe duart e tua si gjithmone kur vesh. kjo shprehje fytyre vetem te tjerat jane te mbyllura fort ne ajer prane gishtit tend te majme dhe zeri yt eshte si ai tingulli i tmerrshem qe del ne mot me shi, i fundit. Zëri qe me vjen ne vesh zakonisht eshte "Mjaft, shkoni në dhomat tuaja!"
Kur të përgjigjem, mund të zemërohesh edhe më shumë, ndonjëherë mund të më ndëshkosh. Dënim kur nuk ha, ndëshkim kur nuk rri i zgjuar, ndëshkim kur Ilaçet nuk i marr, ndëshkim kur nuk i bëj mësimet, ndëshkim kur nuk pajtohemi me ty, ndëshkim... Megjithatë, unë isha një krijesë e gjallë, ndoshta e kishe harruar. Nuk e mbaj mend kur e kam dëgjuar për herë të parë këtë fjalë në 5 vitet e jetës sime, por ajo ka qenë gjithmonë diku aty. Do të mësoja shumë më vonë se kjo lloj sjelljeje quhet qëndrim prindëror autoritar-ndëshkues.
Në qëndrimet prindërore autoritare; shihet se ata i paralajmërojnë të jenë. Ky qëndrim është shkaku i zhvillimit joadekuat shoqëror. Nuk ka vend për diskutim në një mjedis të tillë. Mendimi i prindit: "Ti do ta bësh ashtu siç them unë, kjo është e gjitha." E kufizon fëmijën me fjalinë “Unë jam nëna/babai dhe ti je fëmija” dhe e detyron fëmijën të bëjë çfarë të dojë. Nuk merr parasysh dëshirat dhe nevojat e fëmijës. Prindërit mbërrijnë në vendngjarje të zemëruar dhe, si një prokuror, shqyrtojnë detajet dhe përpiqen të dallojnë të drejtën nga e gabuara.
Lodrat e pandara dhe debatet e vëllezërve dhe motrave i lënë vendin zemërimit të prindërve. Sherret e vëllezërve bien në plan të dytë, problemi nuk është ndarja e lodrave, por fyerjet dhe fjalët mosrespektuese që i thuhen njëri-tjetrit. Prindërit - kush e mori i pari? Deklaratat që janë larg zgjidhjes si p.sh. - njëri prej jush po më gënjen - je ndëshkuar, shko në dhomat e tua etj., do të lënë plagë të thella. Prindërit e kanë zgjidhur problemin me autoritetin e tyre, por çfarë ka mësuar fëmija? /p>
Po, sjellja e padëshirueshme ka pushuar, grindja ka përfunduar, por fëmija ka humbur aftësitë për zgjidhjen e problemeve, përgjegjësinë, ai nuk e ka mësuar vetëdijen e tij. Sepse prindërit merrnin të gjitha vendimet dhe fëmija mbeti jashtë procesit të zgjidhjes së problemeve. Ndërsa fëmija i cili është nën disiplinë dhe presion të tepruar nga prindërit mund të ketë një strukturë personaliteti të qetë, të ndrojtur dhe të pakënaqur, fëmijët në familjet ku kontrolli është mbizotërues nga mbajtja e dashurisë mund të bëhen të shqetësuar dhe rebelë.
Tek fëmijët e rritur. në një mjedis familjar autoritar, ndëshkues, mungesa e dashurisë për prindërit e tyre, karakteristika të tilla si moskrijimi i marrëdhënieve të shëndetshme me njerëzit, të qenit grindavec dhe të papëlqyeshëm, të paaftë për të kontrolluar emocionet, nervozizmi, zemërimi i papritur, pasiguria, frika dhe ankthi i pabazuar mund të të ndeshen.
Ndërsa po mendoni nëse keni një qëndrim ndëshkues prindëror autoritar, më lejoni të filloj të rendis dëshirat e mia për ju. ,
Prindër,
-Në vend që të më heqësh të gjitha të drejtat dhe të më ndëshkosh, më jep mundësinë të fitoj aftësi për zgjidhjen e problemeve dhe më mëso të zgjidh vetë problemet e mia
-Çfarëdo që të duash më trego se më do jo vetëm kur Unë bëj gjëra, por edhe kur dështoj në diçka, më mësoni dashurinë e pakushtëzuar
-Më lër të marr përgjegjësi, më mëso të marr përgjegjësinë për një familje në të ardhmen
-Më mëso këtë një zë i lartë nuk është rrezik ,
- Më mëso që të dëgjosh tjetrin do të thotë të jesh individ, se unë jam një krijesë e gjallë
Përderisa më mëson ti, unë jam gati të të imitoj...
Lexo: 0
