Ismail Beu, rreth 55 vjeç, ishte një person i vrenjtur, ambicioz, që, siç thashë, e shihte të folurit e tepërt si humbje kohe. Që nga dita kur lindi, ai kurrë nuk kishte marrë vëmendjen dhe dashurinë e mjaftueshme nga babai i tij që i duhej një fëmije për t'u rritur. Gjithmonë ndoqi urdhrat e të atit duke u qëndruar besnik urdhrave të tij, por nuk mundi të ndiqte profesionin që gjithmonë ëndërronte. Megjithatë, ai do të bëhej mjek dhe do të ndihmonte të gjithë njerëzit. Ai u përpoq të fliste me babain e tij një herë kur ishte në shkollë të mesme. Ai nuk mundi të merrte lejen që do t'i shpëtonte jetën duke i dhënë provimit të universitetit. “Atëherë më lër të martohem”, i tha babait të tij. Nëna e saj shkoi të kërkonte Saciden, me të cilën ishte dashuruar prej vitesh, por nuk mundi t'i hapej kurrë, ditën që mbaroi shkolla. Ana e vajzës ishte e habitur. Para se të gëzoheshin për diplomimin e vajzës së tyre, ata pritën edhe të ftuarit. Pasi u mendua gjatë, familja vendosi që Ismaili të ishte një fat i mirë për Saciden dhe miratuan martesën. Edhe pse kujdesej për İsmail Saciden më shumë se çdo gjë tjetër, ai asnjëherë nuk i tha se e donte. Ai madje fliste rrallë me Saciden dhe shkonte të punonte në dyqanin e babait të tij. Ai tani kishte vetëm një mendim; Nëse do të kishte një fëmijë, do të bëhej mjeke dhe do të ndihmonte të gjithë njerëzit. Dy vjet pas martesës së tyre, Sacide lindi një vajzë. Ismail Beu sillej njësoj si babai i tij dhe asnjëherë nuk tregoi dashuri për vajzën e tij.Kur u pyet se kur e puthi për herë të parë të bijën, përgjigja e tij ishte përshkruese për këtë. Ai e puthi faqen e vajzës së tij për herë të parë ditën kur ajo filloi shkollën fillore. Semra, e cila prej vitesh kishte frikë nga babai i saj, ecte nëpër shkollë me një buzëqeshje të madhe në fytyrë gjatë gjithë ditës. Për herë të parë babai i tij veproi si baballarët e fëmijëve të tjerë. Ai donte të kalonte kohë me të atin, por kjo thuajse nuk i kishte ndodhur kurrë në jetën e tij. Ndërsa përgatitej për provimet universitare, Semra u paralajmërua rreptësisht dhe i tha se nuk mund të bënte asnjë zgjedhje tjetër përveç shkollës së mjekësisë. Ajo që mendonte e bija nuk u mor fare parasysh. I vetmi person që mund ta udhëzonte Semrën në zgjedhjen e një karriere, ashtu si babai i saj, ishte babai İsmail. Megjithatë, ai ëndërronte për karrierën e tij si mësues kopshti, jo mjek. Ai e dinte shumë mirë se nëse do të reagonte negativisht do të bëhej një fëmijë “i keq”. Ai e konsideroi atë që tha babai i tij si urdhër dhe filloi edukimin e tij mjekësor në Stamboll.
Po dashuria e Atit...
Diçka i mungonte gjithmonë Semrës. Deri atë ditë, dashurinë që nuk mundi të gjente tek i ati, ai u përpoq ta mbushte duke pasur një marrëdhënie emocionale me njerëz shumë më të mëdhenj se ai vetë dhe shumë herë mori dënime të rënda nga i ati, por kjo situatë nuk mund të parandalohej. Tani Semra është me një biznesmen të martuar...
Faji i kujt është? E babait apo e bijës?
Ismail Beu ishte gjithmonë i zemëruar me të atin. Ai ishte një djalë i mirë, por nuk e harroi kurrë gurin e vendosur në rrugën që donte të ecte, por iu nënshtrua vetes dhe bëri të njëjtën gjë me vajzën e tij. Një problem që hasim shumë shpesh është se njerëzit përpiqen t'i bëjnë fëmijët e tyre të bëjnë atë që duan të bëjnë, por nuk mund ta bëjnë. Fakti që secili person ka ëndrrat dhe dëshirat e veta për të bërë shpesh injorohet, njësoj si në këtë tabelë.
Megjithatë, ata respektojnë planet e ardhshme të fëmijëve të tyre dhe ndihen të kuptuar me një ton të kujdesshëm dhe qetësues në vend që t'u japin atyre përgjigje të rralla dhe të shkurtra.Nëse do të ishte dhënë, as zoti Ismail dhe as Semra nuk do të ishin në këtë situatë.
Nuk duhet harruar se çdo sjellje që shfaqni dhe çdo fjalë që thoni ndaj fëmijës tuaj është një tregues i qëndrimit që do të shfaqin ndaj jush në të ardhmen. Sa herë që e qorton ose e poshtëron, dashuria jote tek ai zvogëlohet pak më shumë.
Nuk është aspak e vështirë të jesh një baba që gjithmonë të duan dhe të kujtojnë me dashuri kur nuk je më Bota. Mos evitoni të kërkoni mendimin e fëmijës për çështje që kanë të bëjnë me familjen, të mos jeni kërcënues kur flisni dhe më e rëndësishmja, ta bëni atë të ndihet i dashur duke e prekur. Mos vendosni për zgjedhjet në jetën tuaj. Nëse është e nevojshme, flisni së bashku për zgjedhjet e tyre dhe shqyrtoni të mirat dhe të këqijat së bashku. Përndryshe, mbani mend se keni një fëmijë që do të jetë gjithmonë i zemëruar me ju, pavarësisht se sa i suksesshëm është ai në rrugën që keni zgjedhur.
Lexo: 0
