Është një test që na ndihmon të vëzhgojmë rrjedhën e rrahjeve të zemrës së foshnjës dhe lidhjen e rrahjeve të zemrës me lëvizjet dhe kontraktimet e foshnjës, nëse ka. Në bazë të këtij vëzhgimi, tentohet të kuptohet nëse fetusi është normal apo në ankth. NST është një nga testet e kryera për të përcaktuar mirëqenien e fetusit. Teste të tjera të kryera për të përcaktuar mirëqenien e fetusit janë ekografia, matja e lëngut amniotik, matjet me Doppler, profili biofizik dhe OCT.
Ka dy skaje, të quajtura mbështetëse, të cilat fiksohen në barkun e gruas shtatzënë. Njëra nga sondat zbulon kontraktimet e mitrës dhe tjetra zbulon tingujt e zemrës së foshnjës. Kontraksionet e zbuluara dhe tingujt e zemrës transferohen nga pajisja në një letër grafik. Është e nevojshme që nëna të shtrihet në anën e majtë gjatë testit, pasi kjo do të rrisë rrjedhjen e gjakut në mitër.
Gjatë këtij procesi, që zgjat afërsisht 20 minuta, grave shtatzëna u kërkohet të shtypin një buton i vogël që u jepet sa herë që ndjejnë lëvizjet e foshnjës. Në këtë mënyrë, rrahjet e zemrës dhe reaktiviteti i foshnjës (ndryshimet në ritmin e rrahjeve), kontraktimet në mitër dhe përgjigjet e zemrës së foshnjës ndaj këtyre kontraktimeve vlerësohen nga mjeku dhe merret informacion indirekt për shëndetin e foshnjës.
Rreziku Në shtatzënitë që nuk ndodhin, rekomandohet të përsëritet aplikimi i NST një herë në javë pas javës së 36-të të shtatzënisë dhe çdo 2-3 ditë pas javës së 40-të të shtatzënisë. Rekomandohet që nëna të jetë e ngopur duke ngrënë një dietë të pasur me karbohidrate përpara procedurës NST. NST nuk kryhet tek fetuset më të rinj se 28 javë sepse fetusi nuk është ende i zhvilluar sa duhet për të dhënë reaksione të tilla. Fakti që fetusi është në gjumë mund ta bëjë gjithashtu testin gabimisht negativ.
Situatat në të cilat mirëqenia e fetusit duhet të vlerësohet nga NST ose ndonjë tjetër. metodat:
- Më pak ndjesi e lëvizjeve të fetusit.
- Thyerja e parakohshme e membranave (thyerja e hershme e ujit)
- Shumë ose shumë pak lëng amniotik
- IUGR (Vonesë e rritjes së fetusit)
- Diarre
- Izoimunizimi (papajtueshmëria e gjakut)
- Anomalitë fetale
- Shtatzënitë e shumëfishta
- Rrahje anormale ose të parregullta të zemrës së fetusit
- Hipertensioni
- Diabeti
- Sëmundjet e veshkave
- Sëmundjet e indit kologjen
- Sëmundjet e zemrës sëmundjet
- tirotoksikoza (çekuilibri në testet e strumës)
- Hemoglobinopatitë
- Anemia
Si në të gjitha testet Ashtu si NST, ka kufij gabimi. Të qenit NST reaktive (me rezultate të mira) është një gjetje më e besueshme sesa joreaktive (me rezultate të këqija). Kur rezultatet e NST janë reaktive, domethënë të mira, besueshmëria është 95%, që do të thotë se fetusi është vërtet në gjendje të mirë me një probabilitet 95%. Megjithatë, kur NST jep rezultate jo reaktive, domethënë të këqija, shkalla e qëndrimit të fetusit në një situatë vërtet të keqe (shqetësim, shqetësim fetal) është 40%.
NST REAKTIVE
NST Nëse ka të paktën dy përshpejtime prej 15 rrahjesh dhe 15 sekondash në rrahjet e zemrës së fetusit gjatë 20 minutave, ky test konsiderohet reaktiv, domethënë i mirë. Nëse rrahjet e zemrës së fetusit nuk përshpejtohen dy herë brenda 20 minutave, testi zgjatet në 40 minuta. Nëse rrahjet e zemrës së fetusit nuk përshpejtohen dy herë në këtë 20 minuta të dytë, testi konsiderohet jo reaktiv, domethënë i keq. Duke e konsideruar rezultatin NST si reaktiv, domethënë të mirë, tregon se fetusi ka shumë të ngjarë të jetë në gjendje të mirë për 1 javë.
NST JO-REAKTIVE
Siç u shpjegua më lart, jo reaktiv, pra, si rezultat i një testi që është përcaktuar si i keq, nuk mund të thuhet se fetusi është padyshim në një gjendje të keqe ose të shqetësuar. NST jo-reaktive ka besueshmëri të ulët. Prandaj, fetusi rivlerësohet me analiza të mëtejshme. Për këtë qëllim, përdoren teste të tilla si testi i stresit të kontraksionit (CST, OCT), profili biofizik, doppler, ultratinguj.
DECELERATIVE NST
Zbuluar në rrahjet e zemrës së fetusit në grafikun NST janë ngadalësime. Ai sugjeron që fetusi mund të jetë në gjendje shqetësimi (shqetësim fetal). Ekzistojnë tre lloje të ngadalësimit: ngadalësimi i hershëm, ngadalësimi i vonë dhe ngadalësimi i ndryshueshëm. Ngadalësimet e hershme janë ngadalësime që ndodhin pak para kontraktimeve (kontraktimet në mitër) të vërejtura në NST dhe ndodhin si pasojë e ngjeshjes së kokës së fetusit, janë ngadalësime të parëndësishme dhe nuk do të thotë se fetusi është në ankth. Ngadalësimet e ndryshueshme ndodhin pavarësisht nga kontraktimet dhe janë rezultat i ngjeshjes së kordonit, kështu që ato janë ngadalësime të rëndësishme. Ngadalësimet e vonshme ndodhin menjëherë pas kontraktimeve dhe shkaktohen nga pamjaftueshmëria e placentës. Këto tregojnë se fetusi është në ankth (distress fetal). Në rastet kur ngadalësimet janë shumë të rënda, mund të kërkohet një prerje cezariane urgjente.
TAKIKARDIA FETALE
Rritja e zemrës së fetusit është mbi 160/min në Grafiku NST. Midis 160-180 quhet takikardi e lehtë, midis 180-200 quhet takikardi e rëndë dhe mbi 200 quhet takikardi e rëndë.
Mjekimi planifikohet sipas shkakut.
Arsyet:
- Hipoksia fetale, shqetësimi fetal (gjendja e shqetësimit në fetus)
- Temperatura e lartë tek nëna
- Hipertiroidizmi
- Anemia tek nëna dhe fetusi
- Barnat me efekt parasimpatolitik: P.sh.: Atropina, hidroksizina
- Barnat me efekt simpatomimetik: Ritodrina, terbutalina (Këto janë barna që jepen për të ndaluar lindjen e parakohshme. )
- Chorioamnionitis (inflamacion i inflamacionit të membranave të shtatzënisë)
- Dështimi i zemrës fetale ose një patologji tjetër kardiake
- Prematuriteti
p>
Lexo: 0
