Një herë e një kohë, në një vend shumë të zakonshëm, jetonin dy miq të quajtur İstek dhe Eylem, në një vend shumë të zakonshëm. Ata hëngrën dhe pinin së bashku, u ulën dhe qëndronin së bashku. Ishte shumë e rrallë që ata bënin gjëra të ndara, madje kjo mjaftonte që të dy të ndiheshin të trishtuar dhe të etur për ribashkim. Një ditë, Dëshira qëndroi përballë Ejlemit me një fytyrë të vrenjtur dhe tha:
Kërko- Eylem! Ti nuk dëshiron të bësh asgjë pa mua dhe sikur të mos mjaftojë, ti do që unë të nis gjithçka. Çfarë do të ndodhte nëse bëni diçka një herë dhe pastaj unë bashkohem?
Veprim- E dashur Desire, ju jeni shumë i rëndësishëm për mua. Është pothuajse e pamundur për mua të bëj asgjë, veçanërisht të filloj diçka, pa ty. Ju lutem mos u zemëroni me mua për këtë dhe le të vazhdojmë si më parë.
Kërkesë- Jo! Unë jam shumë i lodhur nga kjo. U mërzita me ty, nuk do të flas më me ty.
tha Istek dhe u largua.
Kjo inat i trishtoi shumë të dy. Veprim Ai nuk donte të bënte asgjë pa dëshirë. Gjërat që dikur e bënin të lumtur, tani po e mërzitin. Nuk hante e pinte, nuk flinte dot, nuk thoshte dot dy fjalë. Kërkesa ishte në të njëjtën situatë. Ai gjithmonë ndjehej sikur ishte i paplotë dhe rezulton se Eylem e plotëson atë.
Ditët, javët, muajt sapo kalonin. Eylem nuk e duroi dot më këtë situatë dhe vrapoi tek i urti. Ai shpjegoi se çfarë ndodhi. I mençuri pyeti:
Sage- Pse nuk e pranuat kushtin e Kërkesës?
Veprim- Unë nuk e pranova kushtin e kërkesës? Nuk e di, nuk kam dëshirë të bëj asgjë pa të. E kam veçanërisht të vështirë të filloj diçka.
I mençur- Epo, tani bëj pikërisht atë që të them.
Veprim- fortë. > Mirë.
I mençur- Dil dhe bëj diçka që të pëlqen ta bësh së bashku me dëshirën, ngadalë, në majë të atij mali dhe fillo ta bësh ngadalë.
Veprim- Por unë nuk kam asnjë kënaqësi apo dëshirë.
I mençur- Vetëm dëgjoni atë që them dhe mos ndërhyni me pjesën tjetër. .
Veprim- Mirë, nuk e dua shumë, por le të jetë kështu.
Protesta është në mal. Ai filloi të mbledhë dru për një Barbecue. Dëshira që e sheh këtë; Është e qartë se Eylamin më tha: "Më mungon, hajde, më fal Ai vrapoi në majë të malit duke thënë se nuk ishte asgjë më shumë se "atëherë do të nis disa gjëra". Dy shoqet u përqafuan dhe kishin mall për njëri-tjetrin dhe nuk jetuan të lumtur, sepse Isteku dikur ishte i turpshëm dhe i ofenduar herë pas here, por duke qenë se Eylem dinte të fitonte zemrën e saj, ky inat nuk ishte një problem i madh. p>
Miqtë e mi të dashur që janë në depresion dhe nuk duan të bëjnë asgjë! Ndonjëherë lëvizja dhe bërja e diçkaje mund të na rikthejë dëshirën/lumturinë për të jetuar përsëri. Për shembull, bëni një Barbecue këtë fundjavë (edhe nëse nuk dëshironi). Do të shihni se dëshira, kënaqësia dhe lumturia do t'ju vijnë me vrap.
Lexo: 0
