Psikoterapia është një hapësirë private midis terapistit dhe klientit. Personi që vjen në terapi dëshiron të ndajë me terapistin e tij ndjenjat, mendimet dhe situatat që nuk i ka ndarë me askënd më parë. Megjithatë, mund të mos jetë e lehtë të hapni botën tuaj të brendshme me një person që nuk e keni takuar kurrë më parë. Ai duhet të ndiejë besim në mënyrë që të hapet për jetën e tij private me personin që e sheh për herë të parë dhe me të cilin takohet vetëm në periudha të caktuara të javës. Mund të duhet kohë që ky besim të zhvillohet.
Kjo situatë është krejt normale. Mund të shihet te më shumë njerëz sesa pritej. Për këtë arsye, do të ishte e dobishme të shpjegonim se si terapisti ka përgjegjësi në lidhje me informacionin privat të klientit.
Gjithçka që diskutohet në terapi mbetet vetëm midis terapistit dhe klientit. Nuk është e mundur të ndahet me asnjë person, institucion apo platformë jashtë. Mund të jetë e nevojshme të njoftohen autoritetet kompetente vetëm nëse ekziston mundësia që klienti të dëmtojë veten ose dikë tjetër. Megjithatë, në një rast të tillë, nuk ka gjë të tillë si raportim konfidencial nga klienti; Klienti duhet të informohet paraprakisht. Të kesh një detyrim të tillë nuk e pengon bisedën për çështje që mund t'i shkaktojnë dëm klientit. Meqenëse gjithçka fillon me një mendim, probabiliteti i realizimit zvogëlohet ndjeshëm në procesin që çon në veprim. Prandaj, nëse klienti ka mendime të tilla, të flasësh për to në terapi do të jetë njëkohësisht ngushëlluese për klientin dhe do të mësojë se si t'i përballojë.
Çfarë ndodh nëse terapisti dhe klienti takohen në një mjedis social? Për shkak të konfidencialitetit, terapisti nuk ndërmerr hapa për të komunikuar drejtpërdrejt me klientin në jetën shoqërore. Sepse klienti mund të mos e ketë ndarë me rrethin e tij të ngushtë që ka shkuar në terapi. Prandaj, nëse terapisti bën hapin e parë, ai ose ajo do të shkelë privatësinë. Megjithatë, nëse klienti ndërmerr një hap të tillë si përshëndetja ose vendosja e një dialogu, terapisti mund të japë reagimin e duhur. Kjo ndodh sa më shpejt të jetë e mundur. Më pas nuk është e mundur që terapisti të mbajë një dialog me klientin, të pijë një pije, të kalojë kohë ose të bëjë miq, si në jetën shoqërore. E gjithë kjo bëhet për të mbrojtur konfidencialitetin e klientit.
Lexo: 0
