Pavarësisht nëse e kuptojmë atë në jetën e përditshme apo jo, zgjedhjet tona shpesh bazohen në llogaritjet e probabilitetit. Parashikimet tona janë ato që i japin formë vendimeve që marrim. Kur parashikojmë se moti do të jetë me diell, planifikojmë të shkojmë në një piknik, të blejmë libra që mendojmë se do të na pëlqejnë ose të bëjmë plane pushimesh që i përshtaten buxhetit tonë të vlerësuar. Ajo që ne parashikojmë nuk është vetëm se si do të rrjedhë ngjarja. Ne gjithashtu përpiqemi të parashikojmë se si do të ndihemi si rezultat i zgjedhjeve tona. Emocionet e pritshme si lumturia, trishtimi, zemërimi dhe keqardhja luajnë një rol të madh në vendimet që marrim. "Ndjenja e humbjes" është një nga këto emocione të parashikuara.
Në vitin 2006, Kermer dhe kolegët e tij u kërkuan njerëzve të parashikonin se sa të forta do të ishin emocionet e tyre kur humbnin ose fitonin si rezultat i vendimeve që merrnin. Si pjesë e eksperimentit, u krijua një mekanizëm i lojës dhe pjesëmarrësve iu dha mundësia të fitonin 5 dollarë ose të humbnin 3 dollarë duke hedhur para. Para se të hidhej monedha, pjesëmarrësve iu kërkua të parashikonin emocionet e tyre, nëse kishin fituar apo humbur. Me fjalë të tjera, ata u pyetën për sa kohë/për sa kohë do të ishin të trishtuar nëse humbnin dhe të njëjtat pyetje u përsëritën për situatën e fitores. Dallimi midis emocioneve që përjetojnë pas hedhjes së monedhës dhe 'emocioneve të pritshme' të parashikuara fillimisht është mjaft befasues. Kur shuma e fitimit ishte 5 dollarë dhe shuma e humbur ishte vetëm 3 dollarë, u vu re se e ekzagjeruam shumë emocionin që prisnim të ndjenim në rast të humbjes. Duke parë mesataren e emocioneve të parashikuara të pjesëmarrësve, ata raportuan se do të përjetonin 2 njësi lumturie në rast të fitores, por 4 njësi trishtimi në rast humbjeje. Emocionet që ndjenë pas hedhjes së monedhës tregojnë se emocionet që ata prisnin ishin parashikuar gabimisht. Sepse përsëri, duke parë mesataret e pjesëmarrësve, ata deklaruan se ndjenin afërsisht 1 njësi gëzimi në rast të fitores dhe 1 njësi trishtimi në rast humbjeje. Në këtë rast, ne e mbivlerësojmë parashikimin tonë për të fituar me 2 herë dhe parashikimin tonë për humbjen me 4 herë. Ndjejmë ankth të madh për humbjen, por kur përballemi me situatën e humbjes, nuk ndihemi aq të trishtuar sa prisnim.
Pra cila është arsyeja për këtë situatë? Pse kemi kaq frikë të humbasim dhe të heqim dorë? Njerëzit nuk humbasin Para se të përjetojnë këtë situatë, ata kanë vetëm supozime për këtë situatë. Megjithatë, ne mund ta përjetojmë këtë situatë humbje më vonë. Mund të marrim një notë të ulët në provimin që japim, mund të humbasim një person të dashur, mund të humbasim një zgjedhje të rëndësishme të kandidatit ose mund të humbasim punën tonë. Dhe kur humbja ndodh në të vërtetë, procesi i përballimit hyn në lojë. Ky është një proces plotësisht automatik. Mekanizmat tanë të mbrojtjes, vetëvlerësimi dhe motivimi janë të gjitha të përfshira në këtë proces. Mendoni për kujtimet e kaluara ku e keni përjetuar ndjenjën e humbjes shumë intensivisht. Në të gjitha ne gjetëm një mënyrë për të ecur përpara, për të racionalizuar situatën dhe ashtu ndodhi. Sepse kur ndodh humbja, ky proces automatik hyn në lojë dhe na lejon të përshtatemi. Dhe për shkak se ne nuk jemi të vetëdijshëm për proceset e përballimit që na ndihmojnë, ne nuk mund t'i parashikojmë me saktësi emocionet tona përpara se të përjetojmë humbjen, kështu që e ekzagjerojmë trishtimin që mendojmë se do të përjetojmë. Megjithatë, pasi kemi përjetuar të njëjtin lloj situatash disa herë, mësojmë se nuk do të mërzitemi aq sa mendonim dhe fillojmë të kemi më pak frikë të heqim dorë.
Për ta përmbledhur shkurtimisht, fitimet dhe humbjet gjithmonë ekzistojnë dhe do të ekzistojnë gjithmonë në jetën e njeriut. Proceset tona të të menduarit dhe parashikimet emocionale për këto situata mund të mos jenë gjithmonë të sakta. Jetët tona janë plot me litarë nga të cilët nuk mund të heqim dorë sepse kemi frikë t'i humbim dhe që na lëndojnë pëllëmbët sepse i mbajmë fort. Por këta litarë që duam t'i lëshojmë dhe nuk mund t'i lëshojmë sepse kemi frikë se mos mërzitemi, vetëm sa do të na lodhin.
Tani hidheni keqardhjen e mbetur brenda jush dhe lëreni fjalët "Unë nuk mund të jetoj pa të". Hidhni ato që prisni dhe ato që nuk vijnë kurrë. Hidhe atë fjali që nuk mund ta harrosh kurrë, mundësitë me të cilat ke ngecur, atë natën e kaluar, librin e kujtimeve që nuk duron ta hedhësh por të dhemb sa herë e shikon. Hidhni tutje marrëdhëniet tuaja që nuk funksionuan, hakmarrjet tuaja që nuk mund t'i arrinit dhe dëshirat tuaja. Lëreni të largohet nga këdo që dëshironi të hiqni dorë, por nuk mundeni sepse keni frikë se mos i humbisni.
Mos harroni, nuk do të jeni aq të trishtuar sa mendoni.
Lexo: 0
