Prindërit e të gjitha tregjeve

Njerëzit e sotëm po garojnë me kohën, ne të gjithë vrapojmë me shpresën e një jete të përsosur, për të qenë të suksesshëm ose për të siguruar jetesën. Tani, kur shikoj çiftet që martohen, gjithçka, nga enët e kuzhinës e deri te mobiljet, paguhet nga prindërit e tyre për të bërë një prikë. Gjithçka që i nevojitet shtëpisë, deri te kutia e çajit, përcaktohet dhe blihet. Çiftet nuk kanë vështirësi për të marrë diçka apo për të kursyer para me të ardhura, gjithçka është gati. Kjo çështje duket se është një krenari mes të rriturve që konkurrojnë për të qenë prindër të mirë.Ne kemi blerë këtë, kemi blerë atë, kemi blerë atë markë, kemi blerë edhe këtë markë, madje ka prindër që blejnë shtëpi për çiftet e porsamartuar. Tani mund të dëgjoj se çfarë keni për të thënë, pse njerëzit e pasur të mos e blejnë atë? Nëse blen shtëpinë ose makinën e tyre, këta njerëz nuk do të martohen... Do të jetojnë në një shtëpi të veçantë me atë që ke blerë... Atyre u mbetet vetëm të plotësojnë nevojat e përditshme dhe të sigurojnë bukën e gojës. Tani do të ndaj diçka me ju, papajtueshmëria më e madhe shihet në këto çifte. Për shkak të pritshmërive të mëdha dhe pafundësisë së dëshirës, ​​çiftet nuk mund ta kuptojnë situatën që e quajmë “ne vetëdija” dhe nuk vlerësojnë asgjë sepse e kanë fituar pa bërë asnjë përpjekje. Natyrisht, çiftet që e bëjnë një problem të madh edhe problemin më të vogël, mund të hidhen lehtësisht në gropën e pakënaqësisë duke u grindur për hekurosjen e pantallonave të tyre.

Sigurisht, kjo histori nuk ndodh papritur. Fëmija është nuk lejohet të hajë derisa sapo ka filluar të hajë. Është shumë e vështirë që nëna dhe këlyshi i saj të ndahen. Të dyja nënat duan që fëmijët e tyre të jenë të individualizuar dhe megjithatë ata e kanë të vështirë të ndahen. Kur fëmija lind për herë të parë, ai e ka të vështirë të përvetësojë konceptin e vetes dhe të tjetrit. Nënat e sotme adoptojnë një marrëdhënie të varur me fëmijën. Një nënë që erdhi në zyrë vitin e kaluar tha si më poshtë për djalin e saj, i cili është mbi 4 vjeç:

-Nuk themi kur duhet të urinojmë dhe jemi gjithmonë të kapsllëk

Dhe menjëherë i thashë: "Shpresoj që të shërohesh shpejt, më vjen keq që edhe ti je kaps". Pas një habie të shkurtër, ai tha se nuk kishte kapsllëk, por problemin e kishte djali i tij 4-vjeçar. Në këtë rast, nëse nëna e tij do të bënte jashtëqitjen në vend të djalit të saj, jam e sigurt që do të donte ta bënte, nuk kishte asnjë problem fizik me fëmijën. I janë dhënë mesazhe të gabuara fëmijës në lidhje me qëndrimin dhe perceptimin e nënës. Pasi bisedova pak me nënën, çështja u bë e qartë. Fëmija mori menjëherë mesazhet e reja si duhet dhe problemi u zgjidh.

Po flas duke përfshirë edhe veten si nëna, duam t'i mbështjellim fëmijët tanë me leshi pambuku, nuk duam që ata të lëndohen. Ne përpiqemi të bëjmë më të mirën për ta dhe ta bëjmë atë për ta. Gjithçka është mirë deri tani, por jeta nuk është kështu...

Tani po ju pyes, a keni humbur ndonjëherë gjumin ndërsa përpiqeni të drejtoni biznesin tuaj? po ju pyes, nënat, amvisat, punonjësit, gatimi, pjatat dhe hekurosja janë të gjitha nën këmbët tuaja. A nuk ju ka lënduar fare?....

A keni pasur ndonjëherë vështirësi në përpjekjen për të balancuar një shumë gjëra?..

A ju është dashur ndonjëherë të paguani këste për disa gjëra ndërsa përpiqeni të blini diçka (shtëpi, makinë)? Pse nuk hoqët dorë?.

Edhe fëmijët tuaj duhet të jetojnë në këtë jetë. Fëmijët që rriten me qëndrimin “nuk është i imi, është i tij/saj”, e shohin veten në kulmin e narcizmit dhe kur rriten nuk u pëlqen as puna dhe as bashkëshorti... Në fund të fundit. , fëmija juaj, për të cilin keni bërë çdo përpjekje që të mos vuajë, mund të vijë në derën tuaj duke thënë "nuk ia dolëm, po divorcohemi", të cilin e keni blerë nga çaji. sitë tek filxhani i çajit, për të cilin me shumë mund i keni paguar këstet, sigurisht që jeni ju që prekeni më shumë nga pakënaqësia e fëmijës tuaj...

  Mos harrojmë se ne i thirri ne kete bote sigurisht qe kemi pergjegjesi por te mos harrojme pergjegjesine tone te vetme me e rendesishmja eshte t'i drejtojme mire dhe t'i duam pafund...Nuk kemi asnje problem ne te dashuruar faleminderit Zotit por te mire udhëzim Çështja është edhe e diskutueshme dhe e mundimshme….

  Të kuptuarit e kësaj është gjëja e parë që duhet të bëjmë… Të jeni të sigurt se ankimi për këtë çështje nuk do t'ju çojë ju dhe familjen tuaj drejt një zgjidhjeje. Jepni vetes dhe fëmija juaj është koha për të marrë udhëzime të mira dhe për ta rregulluar këtë situatë…  

 Me dashuri…..

 

Lexo: 0

yodax