Çfarë është trauma? Çfarë është trauma dytësore nga rreziqet që i presin profesionistët e shëndetit mendor? Cilat janë metodat e përballimit të traumës dytësore?
Kur individët janë të ekspozuar ndaj ngjarjeve jashtë përvojave të tyre në jetën e tyre të përditshme, këto ngjarje krijojnë trauma. Përvoja traumatike kalon përmes një procesi asimilimi ose disimilimi. Për shembull, individët që janë përdhunuar mund të kenë mendime të tilla si "Ky incident më ka ndodhur për shkakun tim, kështu që gjithçka që di është e gabuar, nuk kam mësuar asgjë deri më tani, nëse nuk do të kisha qenë në vendin e gabuar në në kohën e gabuar, këto gjëra nuk do të më kishin ndodhur". Po aq e rëndësishme sa vetë trauma është edhe mënyra se si perceptohet trauma. Për këtë arsye, një nga përpjekjet për të parandaluar efektet afatgjata të traumës është që personi të tregojë atë që i ka ndodhur personit menjëherë pas traumës me persona të tjerë që kanë përjetuar të njëjtën ngjarje ose me një specialist.
Një përvojë traumatike në jetën e një individi mund të ndikojë jo vetëm në ekspozimin ndaj përvojës, por edhe te njerëzit me të cilët individi është në kontakt. Është sugjeruar që përgjigjet ndaj ekspozimit primar ndaj traumës dhe ekspozimit dytësor janë mjaft të ngjashme. Në ekspozimin parësor, kërcënimi i perceptuar është për subjektin, ndërsa në ekspozimin dytësor, kërcënimi lidhet me përvojën traumatike të një personi të bashkëvepruar. Siç përjetohet nga personi që është pika qendrore e ngjarjes traumatike dytësore të traumës, profesionistët e shëndetit mendor që punojnë me raste traumatike me pajisje arsimore joadekuate mund të shfaqin shenja të ripërjetimit, zgjimit të shtuar, shmangies, ankthit, shpërbërjes së personalitetit, shkëputjes dhe ndjehen të papërshtatshëm dhe mund të kenë vështirësi në vazhdimin e jetës së tyre të përditshme. Shkurtimisht, ngjarja traumatike mund të ketë një ndikim tek individi i ekspozuar indirekt, të paktën po aq sa edhe personi që përjetoi ekspozimin parësor. Pasja e një historie personale të traumës ka një ndikim të madh në zhvillimin e stresit dytësor traumatik. Është e mundur që profesionistët të mbrohen nga efektet negative të stresit dytësor traumatik duke marrë disa masa paraprake. Dihet se përvoja profesionale është një faktor mbrojtës ndaj stresit dytësor traumatik, por të luash me shumë viktima të traumës e shkakton këtë sindromë. Mënyrat për të shmangur këtë sindromë Kur flasim për sëmundjen, ka tre hapa që lidhen me parandalueshmërinë e sindromës. Faza e parë është trajnimi për aktivitetet ndërgjegjësuese dhe planifikimi i vetëkujdesit, faza e dytë është nevoja për grupe mbështetëse, mbikëqyrje dhe konsultim me punonjësit dhe faza e tretë është ndërgjegjësimi i punonjësve dhe metodat individuale të terapisë. Njohja e simptomave të lodhjes së empatisë dhe stresit traumatik dytësor në këtë fushë do të jetë mbrojtëse në nivelin primar.
Lexo: 0
