Epidemia e koronavirusit ka prekur pothuajse shumë vende në botë. Mënyra më e rëndësishme për t'u mbrojtur nga kjo epidemi është të qëndrojmë në shtëpi. Gjatë kësaj periudhe kemi qëndruar në shtëpi, rutinat tona kanë ndryshuar. Para epidemisë, fëmijët kishin një rregull të caktuar gjatë ditës. Zgjimi në mëngjes, orari i ushqimit, shkuarja në shkollë, kthimi nga shkolla dhe koha e gjumit ishin në një rend të caktuar. Gjatë kësaj periudhe, fëmijët qëndruan larg shkollës, miqve dhe mësuesve të tyre. Si ndryshimi i rutinës së përditshme ashtu edhe pasiguria e procesit të epidemisë ndikuan negativisht në familjet dhe fëmijët. Është krejtësisht normale të shqetësohesh për këtë pasiguri të shkaktuar nga procesi epidemik. Ankthi ynë është emocioni më themelor që na lejon të mbijetojmë. Gjatë kësaj epidemie, ne marrim disa masa paraprake nga shqetësimi se virusi do të transmetohet. Për të mbrojtur veten nga sëmundjet, për të minimizuar rrezikun e kontaminimit, larja e duarve shpesh, kujdesi ndaj distancës sociale dhe mosdalja jashtë nëse nuk janë të nevojshme masat paraprake që marrim për shkak të shqetësimeve tona. Megjithatë, nëse ankthi ynë është shumë më i madh se sa duhet, ai mund të ndikojë negativisht në shëndetin tonë mendor. Në këtë periudhë, nëse reagimet e prindërve janë tepër të ekzagjeruara dhe mbizotëron një gjendje paniku, është e pashmangshme që fëmijët të mos preken. Sepse fëmijët mësojnë duke parë reagimet e prindërve dhe japin përgjigje të ngjashme. Nëse prindërit marrin informacion nga burimet e duhura, do ta kenë më të lehtë ta përballojnë këtë proces. Familjet që lexojnë vazhdimisht artikuj për këtë çështje në rrjetet sociale mund të rrisin ankthin e tyre, gjë që mund të ketë ndikim tek fëmijët. Ankthi përhapet shumë shpejt. Mund të jetë pak më e vështirë për fëmijët parashkollorë që të kuptojnë dhe shprehin këtë proces epidemik. Në këtë proces duhet të mësohet se sa e di fëmija këtë temë. Në periudhën parashkollore, fëmijët mund të kenë vështirësi të shprehin shqetësimet e tyre verbalisht. Fotografitë, vizatimet dhe lojërat mund të përdoren për të kuptuar më mirë fëmijën. Nëse fëmija shprehet se ka frikë, duhet të përpiqeni të kuptoni ndjenjat e tij. Deklarata të tilla si "Nuk ka asgjë për t'u frikësuar, virusi nuk do të na dëmtojë, nuk do të na ndodhë asgjë". Është e rëndësishme të krijohet një mjedis ku fëmija mund të bëjë pyetje të qetë dhe t'u përgjigjet pyetjeve që ai bën në një mënyrë që ai/ajo të kuptojë sipas moshës së tij, pa i trembur. Nëse fëmija nuk bën pyetje për këtë çështje, duhet të shmangen shpjegimet e panevojshme për virusin. Gjatë adoleshencës, të rinjtë Burri mund të mos e marrë seriozisht situatën. Ai/ajo mund të rezistojë të qëndrojë në shtëpi, duke thënë "asgjë nuk do të më ndodhë". Në një rast të tillë, në vend që të debatoni me të riun, do të ishte më e dobishme të merrnin mendimet e të rinjve për këtë proces epidemik dhe të krijonin së bashku një mjedis bisede.
Lexo: 0
