Dashuria konsiderohet një patologji. Kur një person bie në dashuri, vërehen simptoma fizike dhe psikologjike. Ndodhin dhimbje barku, çrregullime të ritmit të zemrës si takikardia, çrregullime të gjumit, mendime obsesionale, varësi ndaj personit dhe mendime të dyshimta (paranojake). Edhe pse këto simptoma nuk zgjasin shumë, ato shihen më shpesh në muajt e parë të lidhjes ose gjatë procesit të formimit të marrëdhënies, pra fazës që ne e quajmë takim.
Pse këto simptoma janë më të zakonshme tek njerëzit që kanë gjasa të përjetojnë ndjenja të tilla si shqetësim, stres dhe dhimbje, edhe kur gjërat janë të vështira dhe të vështira për t'u ndodhur? Parashikohet që shumë njerëz ia bëjnë këtë pyetje vetes ose atyre që i rrethojnë shumë herë. Arsyeja na kthen në fëmijërinë tonë.
Të dëshirosh atë që është e vështirë, të dëshirosh atë që është e vështirë dhe t'i japësh fund dëshirës dhe kërkesës kur krijohet objekti që mendohet se është i vështirë, i atribuohet shumë arsyeve . Disa trauma në fëmijërinë tonë e shkaktojnë këtë. Kur përmendet trauma, gjëja e parë që vjen në mendje janë ngjarjet që do të shkaktojnë stres serioz post-traumatik, si vdekja, humbja ose abuzimi. Megjithatë, trauma është çdo gjë që ndryshon ndjenjat dhe mendimet e fëmijës në atë kohë dhe që ky proces ndryshimi reflektohet në sjellje.
Me përvojë në fëmijëri;
xhelozia e vëllezërve dhe motrave,
prania e një prindi narcisist,
mbingarkimi i përgjegjësisë mbi fëmijën,
në familje Traumat si prania e zërit të ngritur apo grindjet në marrëdhënie,
Marrëdhënia me nënën dhe qumështi i dhënë nga nëna në moshën 0-2 vjeç.
>Abuzim emocional i përjetuar në periudhën e moshës 0-6 vjeç.
Ai reflekton negativisht në partnerin ose marrëdhëniet shoqërore të personit në të ardhmen.
Mendohet se marrëdhëniet e miqësisë, veçanërisht marrëdhëniet e partnerit, dhe marrëdhëniet me njerëzit që ai i sheh si autoritarë në përgjithësi do të jenë sfiduese. Këta njerëz mund të duan ta sjellin këtë kaos në jetën e tyre në mënyrë që të rijetojnë kaosin e fëmijërisë. Pse dikush do të dëshironte të rijetonte traumën e tij? Mund të thuash. Arsyeja kryesore për këtë është trauma. Ajo që të kujton gjuetinë është se kjo traumë është e pazgjidhur. Çdo traumë e pazgjidhur do të na gjejë me të njëjtat ndjenja. Ne mund ta quajmë këtë një profeci vetëpërmbushëse.
Imagjinoni që çdo gjë që dëshiron një fëmijë përmbushet ose objektet që kërkon fëmija vijnë në ekzistencë shpejt. Pasi të ketë një vëlla ose vëlla, kur dëshirat e këtij fëmije fillojnë të realizohen më ngadalë, ose ndoshta edhe të mos realizohen, dhe ndjenjat dhe dëshirat e tij nuk shihen aq shumë si më parë, shumë ndjenja dhe mendime si ndjenja e pavlefshmërisë, mendimi për të mos duke qenë i dashur, konkurrenca me motrën ose vëllanë e tij dhe ambicia formohen.
Kur fëmija arrin adoleshencën dhe moshën madhore, ai mund t'i drejtohet objekteve që mendon se do t'i jenë të vështira ose të krijojë marrëdhënie me njerëz me të cilët do të ketë probleme. Dëshirat të tilla si ato objekte që ai kërkoi si fëmijë dhe traumat mund t'i kujtojnë atij veten dhe ta bëjnë atë të jetojë përsëri nëse nuk mund ta marrë objektin e tij. Më vonë, kur ai krijon këtë fenomen në jetën e tij që kërkon dhe dëshiron, nevoja për të mund të ulet shpejt. Në fakt, ajo që përftohet nuk është një dashnor, një i dashur apo një e dashur, ajo që dëshirohet apo kërkohet është thjesht një objekt që krijon një urë që e bën personin të përjetojë traumën.
Arsyeja për të shkruar këtë artikull është se unë mund të vërej se njerëzit që hasin sjellje ose emocione të tilla në marrëdhëniet shoqërore ose partnere priren ta shohin veten si të pavlerë, të padëshiruar ose të padashur. Megjithatë, nëse hapni një dritare të vogël dhe shihni se pala tjetër ka një fëmijëri të gjatë, ata nuk do t'i shohin këto përvoja si një sulm ndaj vetvetes. Kjo pikëpamje do të jetë një mjet për arritjen e vetëdijes së fortë dhe përmirësimin e vetëvlerësimit. Mos harroni se nëse traumat e fëmijërisë nuk zgjidhen, personi që shihet kur shikohet në pasqyrë nuk do të jeni ju, i rrituri që jeni tani, por fëmija pjesë e juaja dhe e prindërve tuaj.
Lexo: 0
