Bota e Vizatuar nga Personi, Kufijtë e Jetës

Bota dhe kufijtë tanë personalë, të cilët na janë mësuar ose kushtëzuar vetë... Ne përgjithësisht veprojmë për të nënvlerësuar potencialin tonë dhe për të nxjerrë në pah viktimizimin tonë. Sepse bota në të cilën jetojmë na ka treguar se sa të zakonshëm dhe të pasuksesshëm jemi, sesa sa të veçantë dhe të vlefshëm jemi. Ka pasur nga ata që kritikojnë tiparet tona që na bëjnë unikë pa e parë të nevojshme t'i përmendim. Ne i marrim këto si udhërrëfyes dhe tërheqim kufij gjithnjë e më të vegjël çdo ditë që kalon. Ne nuk arrijmë të shohim botën, mbështetjen që na rrethon dhe potencialin brenda vetes. Si rezultat, formohet një botë në të cilën ne jemi mbytur dhe ndihemi në një rrugë pa krye.

Nuk mund ta bëj, nuk është për mua, le të kujtojmë momentet kur kemi bërë fjali si unë' nuk e kam provuar kurrë më parë. Këta janë zërat që ne i brendësojmë sepse nuk kemi dëgjuar ndonjëherë për kritika të jashtme apo e kundërta, pra “mund ta bësh”, “mund ta bësh”, miratime dhe mbështetje. Me kalimin e kohes ndihet sikur na perket neve, duke percaktuar veten dhe me kalimin e kohes fillojne vertet te na percaktojne.Kjo mund te quhet nje lloj profecie vetepermbushese.Te besosh ne dicka, ta pranosh si te vertete e ben te vertete me kalimin e kohes. Sado të kufizuar, të paaftë dhe të pavlerë ta shohim veten, me kalimin e kohës shndërrohemi në këtë dhe në mënyrë të pavetëdijshme i bëjmë ata që na rrethojnë ta kuptojnë këtë fakt. Dhe për fat të keq, ne e rrethojmë veten me njerëz që na bëjnë të mendojmë se jemi të pavlerë dhe të papërshtatshëm. Ne mund ta mendojmë atë si një pjesë të enigmës; Ajo që na mungon është ana që e sheh veten si të vlefshme dhe ne e mbushim atë me një tjetër. Kështu, ne fillojmë të jemi ai që e sheh veten si të vlefshëm, ndërsa pala tjetër është ajo që shtypet nën të.

Duke parë gjithë këtë, a jemi të pafuqishëm në këtë rreth vicioz? Nr. Le të shohim momentet kur mbytëm, më të mbërthyerit. Ato momente janë në fakt arsyet më të mira që ne t'i shtrijmë kufijtë që i vendosim vetes dhe t'i shtyjmë kufijtë tanë përpara. Sepse ne nuk e ndiejmë nevojën të zgjatemi pa vështirësi.

Në raste të tilla, do të jetë e dobishme të eksplorojmë situatat tona të përballimit, të marrim mbështetje sociale dhe të përdorim mekanizma të tjerë mbështetës nëse është e nevojshme.

>

Lexo: 0

yodax