Ndonjëherë shoh që disa njerëz rreth meje po marrin kaq shumë nga fundi! Unë jam dëshmitar i shumë njerëzve që heqin dorë nga vetja! Sa më shumë mendoj dhe lexoj, aq më shumë arsye më kthen gjithmonë në fëmijëri.Ndryshe nga Frojdi, neofrojdianët që erdhën pas Frojdit pohojnë se fëmija formësohet nga mjedisi ndërpersonal në vend që të qeveriset nga instinktet e lindura. Ata përmendin se është e rëndësishme të plotësohet nevoja ndërpersonale e fëmijës për pranim dhe miratim, në vend që të kënaqet oreksi agresiv dhe seksual, siç përmendi Frojdi. Ata gjithashtu përmendin se fëmija ka të lindur "energji të madhe, kuriozitet, potencial të natyrshëm për zhvillim dhe një dëshirë për të mbajtur të rriturit që do". Këto karakteristika të fëmijëve mund të mos jenë gjithmonë në përputhje me pritjet e të rriturve. Në këto momente, konflikti i përjetuar nga fëmijët ndodh midis tendencave bazë të rritjes dhe nevojës për besim/miratim. "Nëse një fëmijë ka fatin e keq të ketë prindër të cilët janë aq të preokupuar me betejat e tyre neurotike sa nuk mund të inkurajojnë besimin ose zhvillimin autonom të fëmijës së tyre, lindin konflikte serioze," thotë Yalom. thotë dhe shton: “Në një luftë të tillë, zhvillimi sakrifikohet gjithmonë për hir të besimit.”
Sakrifikohet... flijohet sepse fëmijët i duan prindërit e tyre me një dashuri të verbër... aq shumë sa ata sakrifikojnë veten për hir të vetes, duan... ndaj sakrifikojnë kuriozitetin e tyre... potencialin në natyrën e tyre për t'u zhvilluar... heqin dorë nga vetja, nga potenciali i tyre, vetëm për t'u dashur dhe miratuar. Pas?
Tjetra janë jetët e kaluara në kërkim të miratimit...më pas jetët e kaluara në nevojën për t'u dashuruar...pastaj këta fëmijë të plagosur me pamje të rritur që shoh...ata përreth që duan për të marrë miratimin nga njerëzit që ata i konsiderojnë prindërit e tyre...punë e papërfunduar Pas... zemra të plagosura që mbajnë mbi supe barrën e së shkuarës!
Lexo: 0
