Shumë prej nesh kanë kohë të përshtatshme për të pritur për të bërë një hap drejt diçkaje. Fjalitë si "duhet të jem gati, le të ndodhë kjo, atëherë do të jetë në rregull, do të filloj kur të ndihem mirë, më lër të qetësohem, këtë herë do të jetë me siguri" nuk janë të rralla. Tingëllon e njohur për ju?
Po; Të jesh gati dhe të ndihesh mirë është shumë e rëndësishme. Megjithatë, a është gjithmonë e nevojshme? Ajo për të cilën po flas konkretisht këtu janë besimet e të rriturve për gatishmërinë. Po, ndonjëherë ne vendosim rregulla kaq të rrepta për veten tonë dhe futemi aq në qoshe saqë nuk mund të futemi në atë që duam të bëjmë ose ndonjë gjë që duhet bërë. Le të shohim besimin se "duhet të ndihem mirë së pari". Ndërsa nuk është nën kontrollin tonë se kur do të ndihemi mirë ose për sa kohë mund ta mbajmë këtë ndjenjë, dhe si qenie njerëzore, koha, energjia dhe mundësitë tona janë të kufizuara, kur ne veprojmë me parakushtin 'më lër të ndihem mirë fillimisht, pastaj Unë do ta bëj', ne i rrisim pritshmëritë tona nga vetja dhe i bëjmë gjërat më keq se sa janë. Mund ta bëjmë të vështirë. Ne e privojmë veten nga mundësia për t'u ndjerë mirë pas kryerjes së veprimit.
Nëse nuk mund të ndihem mirë siç dua për një kohë të gjatë, a do të mund të bëj kurrë fillimin që dua? A nuk do të shkoj në punë, nuk do të takoj miqtë e mi, nuk do të studioj apo nuk do të lë të ha dhe të fle? Kjo është ajo që ne i bëjmë vetes ndonjëherë. Jemi të rrethuar nga rregulla, besime, fjali duhet dhe duhet të tilla që të bëhet e pamundur të marrësh frymë, të zgjatesh apo të shkosh një hap më tej. Mund të krijojmë hapësirë për emocione të reja kur hedhim hapa të vegjël, edhe kur nuk na pëlqen ose kur nuk ndihemi shumë mirë. Ju dëgjoj të thoni: "Është e vështirë të ndërmerrni veprime pa u ndjerë mirë". Megjithatë, kur nuk bëjmë asgjë dhe qëndrojmë joaktivë për një kohë të gjatë, mund të bëhet edhe më e vështirë të kalojmë ato emocione të vështira dhe të dëshirojmë diçka.
Ajo që dua të them është, le të mos e shtyjmë veten shumë fort, por pa pritur të kalojnë emocionet tona, ne mund të ndjejmë gjëra të vogla bashkë me ekzistencën e tyre.Të bëjmë hapa të vegjël. Ashtu si unë sot :)
E them këtë si dikush që ka shumë rregulla dhe mund të gjejë justifikime të panumërta për t'u ulur e për të shkruar. Rruga drejt ëndrrave tona të mëdha kalon nëpër hapa të vegjël. Të jesh në gjendje të shkruash një libër është një paragraf i vogël Të jesh i aftë të gatuash mirë do të thotë të hysh në kuzhinë, të kalosh provimet do të thotë të punosh me vendosmëri dhe të jesh i suksesshëm në çdo lëndë kërkon të vazhdojmë të përpiqemi pa vendosur parakushte për veten tonë.
Çfarë do të ishit të gatshëm të bënit sot, edhe nëse nuk ndiheni mirë apo nuk ju pëlqen?
Lexo: 0
